Jim Kerr. Ik heb een hekel aan hem en aan zijn band. Ik heb overal een hekel aan. Persoonlijk vind ik het succes van de Simple Minds zwaar overdreven. Als ik al ergens van ben, dan is het van Howard Jones, OMD en Ultravox. Het is Doe Maar hysterie in Nederland. Ik geef geen krimp, ondanks de aanstekelijke reggaeriffjes van Henny.
Ik ben 16. Ik heb een hekel aan E.T. met zijn ‘phone home’. Je ziet toch zo dat het een lelijke plastic handpop is? De film Annie is zo erg dat ik maanden mijn kamer niet uit kom. Enige lichtpuntjes in deze pubernij:
Rutger Hauer in Blade Runner. The thing. Poltergeist. Videodrome. Het is de filmwereld die mij op de been houdt.
Totdat de plaat New Gold Dream uitkomt. Zonder slag of stoot geef ik mij gewonnen. Ik neem alles terug wat ik tot die tijd over Jim Kerr en zijn maten heb gezegd. De plaat maakt een verpletterende indruk op mij. Gehypnotiseerd draai ik beide kanten grijs. Het epische is allesomvattend. Ik vind in elk nummer een handleiding om de overkant van de pubertijd aan te tikken.
Home: oorbijter
No comments:
Post a Comment